Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Computer Market 2 ή αλλιώς Atari Club: H "όαση" των ST!

Βρισκόμαστε περίπου στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και αυτό που συμβαίνει στην αγορά υπολογιστών της πατρίδας μας είναι μαγικό! Τα 16bit έχουν πια κυριαρχήσει αλλάζοντας όλα όσα μέχρι στιγμής νομίζαμε ότι μπορεί να κάνει ένας υπολογιστής. Αυτά τα μηχανήματα με την "απεριόριστη" υπολογιστική δύναμη και τα εξελιγμένα λειτουργικά συστήματα, αποτέλεσαν ίσως την πιο "ουσιαστική μετάβαση" στα υπολογιστικά δρώμενα, αφού  όχι μόνο ικανοποίησαν την ανάγκη για παραπάνω υπολογιστική ισχύ, αλλά  κατόρθωσαν να επαναπροσδιορίσουν  ακόμα και την ίδια τη μορφή του software καθώς και τον τρόπο που αλληλεπιδρά αυτό με τον χρήστη. Ποτέ μια τεχνολογική μετάβαση δεν είχε τόσο ευεργετικά αποτελέσματα. Μια ματιά στα ελληνικά περιοδικά της εποχής εκείνης αρκεί για να δει κάποιος την τεράστια διείσδυση - αποδοχή-  της νέας αυτής τεχνολογίας από το μέσο χρήστη. Οι στήλες αλληλογραφίας γεμάτες από 16bit απορίες είναι αδιαμφισβήτητοι μάρτυρες της νέας αυτής κατάστασης καθώς και της σταδιακής απόσυρσης των υπερήφανων 8bit που με μια μεγαλοπρεπή υπόκλιση αποχωρούν για την υπολογιστική Βαλχάλα...

Το ιστορικό Computer Market 2  - Σολωμού 25Α & Μπόταση 7 στα Εξάρχεια. Το κατάστημα  αστράφτει εντυπωσιακά με φόντο την νυχτερινή Αθήνα. Πίσω αριστερά βλέπετε την εσωτερική σκάλα που οδηγεί στο Atari Club. Στο επάνω πάτωμα  αριστερά βρίσκεται ο πάγκος με τα Atari st που χρησιμοποιούνταν για αντιγραφές και επίδειξη. Σε αυτό το μέρος πέρασα μερικά από τα καλύτερα μου χρόνια και διαμόρφωσα την προσωπικότητα μου ως χρήστης.

Αν  προσπαθήσω να αναρωτηθώ σχετικά με ποιόν τρόπο ένας υπολογιστής  σαν τον Atari ST  θα μπορούσε να αποκτήσει απήχηση, η απάντηση  που μου έρχεται αυτομάτως στο μυαλό είναι, με την ύπαρξη μεγάλης βιβλιοθήκης software. Η ύπαρξη ικανού αριθμού προγραμμάτων για όλα τα γούστα καθώς και η παρουσία πολλών υπέροχων games ήταν σίγουρα -αν όχι η μοναδική οδός- ο πιο βέβαιος δρόμος για την επιτυχία ενός υπολογιστή. Η ποιότητα επίσης της υποστήριξης από την εκάστοτε αντιπροσωπία με τη δημιουργία περιοδικών και events καθώς και η "στενή επαφή"  με τον κομπιουτερικό τύπο ήταν επίσης καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία. Αν τώρα αναλογιστούμε  τα ελληνικά δρώμενα της αγοράς με το σχετικό "εμπάργκο" σε ποικιλία  και αριθμό προϊόντων, τους χαμηλούς μισθούς των "υποψηφίων χρηστών" καθώς και την ακριβή τιμή απόκτησης του software, τότε η ανάγκη μιας εναλλακτικής προσέγγισης  είναι επιτακτική προκειμένου να μη χαθεί το τρένο της πληροφορικής για μια ολόκληρη γενιά, καταδικάζοντας την να μείνει εκτός εξελίξεων σε αιώνια σκοτάδια. Μια βόλτα στα μαγαζιά της οδού Στουρνάρα τότε, ήταν σχεδόν αποκαρδιωτική αφού η συλλογή original τίτλων για τον Atari ST περιοριζόντουσαν στην καλύτερη των περιπτώσεων σε επτά με οκτώ τίτλους στην προθήκη της βιτρίνας και αυτό μόνο στα μεγαλύτερα καταστήματα. 

Περιοδικό SPRITE - Σεπτέμβριος: 1988 - δρχ. 280! Το Atari club είναι γεγονός! Διαβάσετε την ανακοίνωση και θα καταλάβετε ότι η κίνηση αυτή ήταν κάτι διαφορετικό από τα γνωστά "αντιγραφάδικα" που καταχρηστικά αυτοανακηρύσσονταν ως clubs χρεώνοντας τα "μέλη" τους διαφορετικές τιμές ανάλογα το πρόγραμμα... Το Atari Club έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη διάδοση του Atari ST στην περιοχή της Αθήνας και θα το θυμόμαστε πάντα.

Όταν  αγόρασα τον πρώτο μου 16bit υπολογιστή ένα Atari 1040-STF μαζί με ένα Commodore 1084 color monitor (από το Computer Market 2 της οδού Μπόταση), βρέθηκα μπροστά σε μια ανέλπιστη έκπληξη.  -"Με την αγορά σας από το κατάστημα μας έχετε αυτομάτως δωρεάν εγγραφή στο Atari Club! ".
Τι ήταν αυτό άραγε; Τι θα μου πρόσφερε; Απλούστατα με την εγγραφή μου στο Atari club δικαιούμουν δωρεάν μέχρι τρία προγράμματα την ημέρα!!! Τα προγράμματα (που ήταν φυσικά αντίγραφα) μπορούσα να τα διαλέξω μέσα από μια τεράστια συλλογή που περιελάμβαναν χιλιάδες games,utilities,applications, P.D. software, programing languages, emulators, demos και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σου. Με μεγάλη νοσταλγία θυμάμαι τον εαυτό μου στο  επάνω  πάτωμα  που λειτουργούσε το Atari club, χαμένο στους τεράστιους καταλόγους και τις ατελείωτες λίστες να πλέω σε πελάγη ευτυχίας ψάχνοντας για οτιδήποτε θα μπορούσε να ικανοποιήσει την περιέργεια μου σχετικά με το τι θα μπορούσε να μου προσφέρει ένας υπολογιστής.


Φωτογραφία ντοκουμέντο: Η μία από τις δύο "ιστορικές" δισκετοθήκες μου -όπως βλέπετε και εσείς από τη φωτογραφία- καταφέρνει και παραμένει  πάντα νέα και όμορφη. Αριστερά και στο εσωτερικό της διακρίνονται πολλές δισκέτες με το λογότυπο του Atari Club.
  Η μαγική αυτή δυνατότητα να μπορώ δηλαδή να δοκιμάζω κατά κόρων εκατοντάδες  προγράμματα χωρίς το μεγάλο κόστος (πλήρωνα μόνο τη δισκέτα εκτός αν έφερνα δικιά μου) μου άνοιξε διάπλατα τους ορίζοντες ως χρήστη, σε μια εποχή μάλιστα που δεν υπήρχε η διάδοση του Internet και ο αριθμός των computers ανά γειτονιά ήταν ιδιαίτερα μικρός. Χάρις την δυνατότητα αυτή, ήρθα σε επαφή με ότι πιο  ακριβό και εξεζητημένο σε επίπεδο software που δε θα είχα ποτέ υπό άλλες συνθήκες τη δυνατότητα να δοκιμάσω. Σε επίπεδο documentation τώρα, υπήρχε η δυνατότητα απόκτησης εγχειριδίων. Ακόμα θυμάμαι τη χαρά μου όταν απόκτησα το manual του Falcon f-16 τριακοσίων και βάλε  σελίδων  σε φωτοτυπία. Οι δυο κοπέλες και το ένα αγόρι που εγώ τουλάχιστον θυμάμαι, προσπαθούσαν φιλότιμα να μας εξυπηρετήσουν ακόμα και τις ημέρες που ο κόσμος ήταν πολύς. Στο επίπεδο των games τώρα τα πράγματα ήταν υπέροχα αφού ότι παιχνίδι φιγουράριζε στις σελίδες των Pixel, USER, Sprite ήταν άμεσα διαθέσιμο ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του στο εξωτερικό.



Το συγκεκριμένο "σπάνιο" ελληνικό ST demo στέλνει χαιρετισμούς στον Αντώνη του Computer Market καθώς και στους φίλους μας Amiga owners...


Κάνοντας ένα μικρό τελικό απολογισμό σχετικά με το τι αποκόμισα από αυτή την κίνηση θα έλεγα  απλά ότι έγινα ένας ολοκληρωμένος computer χρήστης. Η ιδιωτική πρωτοβουλία που ήρθε συμπληρωματικά στην όποια  προσπάθεια της εδώ ελληνικής  αντιπροσωπίας (τουλάχιστον στην περιοχή των Αθηνών),  αποτέλεσε για εμένα μια "όαση γνώσης" που με βοήθησε να  ικανοποιήσω την "περιέργεια" μου  χωρίς κόστος σχετικά με το τι είναι υπολογιστής και τι μπορεί να κάνει. Δε θα υπήρχε σίγουρα χωρίς αυτή την κίνηση, καμιά δυνατότητα  να ανακαλύψω και να τεστάρω -μόνο από τα περιοδικά- τα μουσικά προγράμματα τα πακέτα ζωγραφικής, τους compilers, τα DTP και χίλια δυο άλλα πράγματα. Εκεί ήταν που ανυποψίαστος ένα πρωί είδα και το πρώτο μου Demo (the Union demo) και αποσβολωμένος προσπαθούσα να καταλάβω τι ήταν αυτά που μου έλεγαν τα υπόλοιπα παιδιά περί  demo scene!


Το Comuter Market 2 ύστερα από το κλείσιμο του άλλαξε αρκετές χρήσεις όπως internet cafe, αναψυκτήριο,  καφετέρια, Snack bar. 


Ένα μικρό μυστικό! Πριν από 7-8  χρόνια  μαζί με τον τότε ενοικιαστή έριξα μια "αδιάκριτη ματιά" στα μεγάλα υπόγεια της καφετέριας. Αυτό που είδα με συγκίνησε! Πεπαλαιωμένος κομπιουτερικος εξοπλισμός ήταν ακόμα και στις ημέρες μας (!!!) εκεί, στοιβαγμένος επάνω σε μεγάλα τύπου ντέξιον ράφια. Οθόνες, αναλώσιμα και  πολλά  άλλα  parts που δεν ήταν εύκολο να προσδιορίσω ακριβώς από ποια περίοδο του καταστήματος προέρχονταν (Computer Market ή internet cafe;).  Κάπου εκεί βλέποντας κάτι να ασπρίζει  στα σκοτάδια τραβάω από τα ράφια ένα ταλαιπωρημένο Atari 520 STE!!! Θεέ μου αναφώνησα!!! Το μικρό αταράκι -περιττό να πω- δε το άφησα στιγμή απο την αγκαλιά μου όση ώρα ο νέος ιδιοκτήτης  ευγενικά μας ξεναγούσε! Δυστυχώς αν και προσπάθησα να τον κάνω να μου το δώσει,  εκείνος δε το δέχτηκε! Σήμερα δεν γνωρίζω αν διασώζεται ακόμα κάτι... 
Η σιγουριά που μου έδινε το Atari club σχετικά με την ικανοποίηση της κάθε μου ανάγκης ισοδυναμούσε με την φουλ υποστήριξη μιας καλά οργανωμένης αντιπροσωπίας ικανής να πετύχει από μόνη της τη διάδοση  και εδραίωση ενός υπολογιστή. Το Atari Club αποτέλεσε από μόνο του ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για την απόκτηση ενός Atari ST computer αφού ο καθένας γίνονταν αυτομάτως μέρος μιας μεγάλης κοινότητας, επωφελούμενος  άμεσα από τις ευκολίες της. Δεν το έχω ξεδιαλύνει ακριβώς μέσα μου αλλά πιστεύω ότι το Atari Club με βοήθησε και ενίσχυσε την πιο σοβαρή πλευρά μου ως χρήστη, αποτρέποντας με, ώστε να μετατραπώ σε ένα απλό computer gamer (και αργότερα console gamer όπως πολλοί άλλοι). Το Atari club όσο καιρό λειτούργησε αποτέλεσε μια ανεξάντλητη πηγή προγραμμάτων καθώς και ένα κοινό τόπο συνάντησης που έφερνε σε επαφή όλους εμάς τους Atari χρήστες των Αθηνών. Νιώθω σήμερα  ιδιαίτερα τυχερός για τα όσα αποκόμισα τότε και θυμάμαι με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια....     


8 σχόλια:

  1. φιλαράκο δούλευα εκεί...τι μας θυμισες !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε Σάββατο πήγαινα εκεί για να χαλάσω το εβδομαδιαίο χαρτζηλίκι για να αντιγράψω δισκέττες... ΟΚ, έπινα και ένα φραπέ και στην πλατεία Εξαρχείων λίγο πιο πάνω... Αξέχαστες εποχές...

    Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προχθές κοιτούσα κάποια cd rom με όλη τη συλλογή Atari από τον Λαλαούνη, 3000+ .dim αρχεία για το Fastcopy... ΌΛΗ η software ιστορία του Atari βρίσκεται εκεί...

    Πάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή