Θαυμάσια! Καταφέραμε να πάρουμε με το πενιχρό μας βαλάντιο έναν Atari 800 XL και μετά από 1-2 χρόνια περάσαμε στην διάδοχη κατάσταση ενός ZX Spectrum +2 (αφού στην ελληνική αγορά ο Αταράκος δεν μπορούσε να βρει software). H χαρά μας είναι μεγάλη και με τρεμάμενα χέρια ανοίγουμε τη συσκευασία του...νέου μέλους της οικογένειας! Ο Specy μας χαμογελά γνέφοντας καταφατικά με τα μάτια και τεντώνοντας το μακρόστενο κομψό ανθρακί κορμί του φαίνεται γεμάτος αυτοπεποίθηση! Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, αφού το νεώτερο μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας πατούσε γερά σε δύο εποχές! Στο ένδοξο ευγενικό παρελθόν μιας αυτοκρατορίας που άλωσε ακόμα και τους Σλάβους (Spectrum κλώνοι) ενώ από την άλλη, αυτή του μέλλοντος αφού διέθετε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ώστε να επεκτείνει ακόμα παραπέρα όλα όσα είχαν πετύχει οι πρόγονοι του.
O ΖΧ Spectrum +2 έρχεται σε ένα απίστευτα ελκυστικό πακέτο που περιλαμβάνει πραγματικά τα πάντα προσφέροντας ένα χειριστήριο και 6 διαφορετικά παιχνίδια! Φυσικά δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη αγοράς κασετοφώνου αφού ο νέος Spectrum -στα πρότυπα του θρυλικού Amstrad CPC- το διαθέτει πια ενσωματωμένο! Το χέρι μου χαϊδεύει το νέο μεταμορφωμένο πληκτρολόγιο που νιώθω ότι ασκεί επάνω μου μια έντονα αγχολυτική επίδραση! Τα πάντα βγαίνουν από τις συσκευασίες τους και με ιερή ευλάβεια στήνονται επάνω στο...εεεχμμμ..πάτωμα του σαλονιού! Ο computer μπαίνει στην πρίζα και ο συντονισμός της (έγχρωμης επιτέλους) τηλεόρασης μας αποκαλύπτει το αρχικό μενού με τα χρώματα της ίριδος! Ένα χαμόγελο μακαριότητας σχηματίζεται ασυναίσθητα στο πρόσωπο μου ενώ από το στόμα μου ξεφεύγει ένα επιφώνημα θαυμασμού! Αφού (μετά από ένα σύντομο συμβούλιο) απαντήθηκε ο γρίφος σχετικά με το πως κινείται η μπάρα του αρχικού menu (Μεγάλε Spectrum) ήρθε η ώρα να ξεναγηθούμε στη μαγεία του μηχανήματος φορτώνοντας κάποιο από τα games που το συνόδευαν!
Το κλασικό Sinclair χειριστήριο που ερχόταν μαζί με το βασικό πακέτο του +2! |
To Χειριστήριο της Sinclair έχει ένα απίθανο σχεδιασμό, ασορτί χρωματικά με αυτό το νέο τεχνολογικό θαύμα. Προσπερνάω γρήγορα το ελαφρώς σεξιστικό του υπονοούμενο του σχήματος και τα μάτια μου καρφώνονται στο πλαϊνό του μηχανήματος! Θεέ μου Απίστευτο!!! Αυτό το εργαλείο έχει επάνω του ότι μπορούσα να ονειρευτώ!!! Στην αριστερή πλευρά δίπλα στο (ασορτί παρακαλώ!) πλήκτρο reset υπάρχουν δύο ενσωματωμένες υποδοχές Joysticks, πολύτιμο κληροδότημα του πατέρα του ZX-Spectrum 128! Επιτέλους αναφώνησα!!! Τέρμα τα interface και οι επεκτάσεις! Τώρα τα πάντα είναι εύκολα! Τοποθετώ το χειριστήριο και αρχίζω τα άλματα στους διαδρόμους του Disco Dan! Νοιώθω υπέροχα βυθιζόμενος σταδιακά όλο και περισσότερο στη μέθη αλλά δεν μου είναι πια ούτε αυτό αρκετό! Η απληστία γιγαντώνεται μέσα μου και άξαφνα θέλω να μάθω μέχρι που φτάνουν τα όρια! Αμέσως φορτώνω την elite του ποδοσφαίρου, τo Match Day II (ήταν το Kick off της εποχής του)! Τύφλα να έχουν τα καταραμένα NEO-GEO ποδοσφαιράκια (εντάξει το παρακάνω άλλα έτσι είναι ο έρωτας)!!! Ο Spectrum φορτώνει με εκπληκτική ταχύτητα - για τα δεδομένα της κατηγορίας το παιχνίδι (είπαμε έρωτας) και ξαφνικά έρχομαι αντιμέτωπος με ένα απρόσμενο πρόβλημα! Πως θα παίξω 2 players με τον αδερφό μου έχοντας μόνο ένα χειριστήριο; Χα! Κανένα απολύτως πρόβλημα!!! Με έντονη την ικανοποίηση για το πως τα κατάφερα και συνέλαβα τόσο γρήγορα την ιδέα, πηγαίνω στο δωμάτιο και φέρνω ένα κλασικό Atari Joystick του XL μου! Επιτέλους, να και μια φορά που μου χρησίμευσε σε κάτι που είμαι Αταρόβιος σκέφτηκα! Τα βύσματα φυσικά ταίριαζαν ακριβώς (Μεγάλε Θείε!!!) και παρά τι κάποιες αναστολές του Spectrum το χαριτωμένο μικρό της Atari συνδέθηκε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα!
Αχχχ...πονεμένη ιστορία! Το έλεγε ο χριστιανός επάνω αριστερά! USE ONLY SINCLAIR SJS1 JOYSTICKS! Κάτω βλέπετε τη φωτογραφία του καλύτερου προέδρου του κόσμου! |
Εδώ σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας πω ότι τα Αγγλικά μου τότε, ήταν σε χειρότερη κατάσταση από ότι είναι σήμερα και δυστυχώς δεν μπόρεσα να καταλάβω τα -"No!!! No mister!!!" που προσπαθούσε να μου πει ο συμπαθέστατος Βρετανός! Όλα πήγαιναν τέλεια και είμαι έτοιμος να θερίσω τους καρπούς των κόπων μου! Μια κοφτή διαγώνια κίνηση του μοχλού της Atari και ο Spectrum...κάνει Crash!!! Βρε παιδιά...είναι μια από αυτές τις τρομερές στιγμές που ο ανθρώπινος εγκέφαλος μοιάζει να μην έχει καλή σύνδεση με τα αισθητήρια όργανα ώστε να καταλαβαίνει άμεσα αυτό που βλέπει! Μια αμέσως δεύτερη αψυχολόγητη κατεβασιά του μοχλού και ένας οξύς ήχος βραχυκυκλώματος με ξυπνάει έξαφνα από τον λήθαργο βρίσκοντας με να θαυμάζω τα χαοτικά παράσιτα που πιστά στη θεωρία των fractals μετατρέπουν την TV μου σε....παλμογράφο που παίζει Pong! -"Βρε 'συ αυτό είναι σαν το δικό μας!!!Αυτό θα πει... Atari!!!!" AAAAAAA!!!!!! Τρομαγμένος τραβάω την πρίζα του Spectrum και με κλάματα και αναφιλητά τον αφήνω να ξεκουραστεί λίγο!!! -"Τον έκαψα!!! Τον έκαψα ο κακούργος"!!!!! Γρήγορο boot ξανά (Ο Spectrum είχε ανέκαθεν το γρηγορότερο boot) και ο τεζαρισμένος μέχρι πριν ένα λεπτό 128ρης μου χαμογελά ανεξίκακα σαν να μη συμβαίνει τίποτα !!! -" Συγνώμη φίλε!!!! My fault!!! My fault!!!" Τι να σας πω ρε παιδιά!!! Πως το πάθαμε αυτό το πράγμα!!! Η ατυχία της στιγμής; Η κατάρα του θείου; Η ουσία είναι ότι οι Βρετανοί είχαν από πάντα μια λόξα με τα mouse και τα joysticks! Αν ήταν στο χέρι τους σίγουρα θα μας έβαζαν να πληκτρολογούμε όλοι από τα δεξιά!
Τέλος πάντων, τέλος καλό όλα καλά! Έμαθα λοιπόν και κάτι! Τα χειριστήρια του +2 "ακούνε" σε ένα πρωτόκολλο που ονομάζεται Sinclair Interface II και δεν είναι άλλο από αυτό που είχε και ο 128 (που στην ουσία δική του έκδοση είναι και ο +2)! Δεν είναι δυστυχώς συμβατό με το κλασικό Atari πρωτόκολλο και ας δείχνουν φαινομενικά ότι ταιριάζουν τα βήματα! Αυτό βέβαια σαν φιλοσοφία δεν είναι και ότι καλύτερο αφού οι επιλογές αγοράς χειριστηρίων μειώνονται δραματικά ενώ ο ομφάλιος λώρος με τα χειριστήρια της Sinclair παραμένει φυσικά άρρηκτος και δεδομένος! Αυτή η απόφαση της Amstrad να διατηρήσει την παράδοση μπορεί να μην πειράζει την σκληροπυρηνική "μπετόν αρμέ" βάση της εταιρίας άλλα δυστυχώς ασκεί μια πολεμική στους χρήστες... "διπλής ιθαγένειας" που δε θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το περισσευούμενα χειριστήρια από τα commodore, Atari και ότι άλλο computer διαθέτουν σε εφεδρεία!
Τρομάξατε μήπως; Δεν θα έπρεπε αγαπητοί μου γιατί η Cheetah marketing για μια ακόμη φορά σας σκέφτηκε! H Cheetah δημιουργημένη στη Βρετανία από τα αδέρφια Jacobson, είχε μακρά παράδοση με τα μηχανάκια του θείου κατασκευάζοντας μια ικανή γκάμα από διάφορα interfaces και μικρά περιφερειακά! Οι μεγάλη κλίση της εταιρίας στα θέματα του ήχου προίκισαν την οικογένεια Spectrum ακόμα και με την πολυτέλεια εξωτικών περιφερειακών όπως speech synthesizers, sound digitizers και άλλα τέτοια καλά! Δεν ήταν όμως μόνο για αυτά γνωστή η εταιρία! Μια σειρά από joysticks που έφεραν το όνομα της, κάλυπταν όλες τις ανάγκες του ανήσυχου gamer άλλα και του "στερημένου" ΖX-128+2 οπαδού! Και λέμε "στερημένου" γιατί η ιδιαιτερότητα του +2 στα χειριστήρια εκτός από ενοχλητική, καταντούσε πια στερητικό σύνδρομο όταν έβλεπες να παρελαύνουν από μπροστά σου όλα αυτά τα πολύχρωμα Spectravideo QuickShot με τους εξωτικούς σχεδιασμούς και τα έξτρα χαρακτηριστικά! Έτσι πραγματοποιώντας μια έξυπνη και απλή καινοτομία μας χάρισε το Cheetah 125+ !!!
To Cheetah 125+ ερχόταν σε μια πλαστική υλοποίηση με τον χαρακτηριστικό μοχλό αεροσκάφους τύπου QuickShot! Διέθετε τέσσερα πλήκτρα fire (για να βολεύονται όλοι) καθώς και την έξτρα ευκολία ενός διακόπτη auto fire!! Τέσσερις ισχυρότατες βεντούζες αναλάμβαναν το καθήκον να κρατούν το 125+ καθηλωμένο στο έδαφος με μοναδικό ίσως μειονέκτημα τους ότι αν το ξεκολλάγατε απρόσεκτα μερικές φορές είχαν την τάση να βγαίνουν και να παραμένουν κολλημένες στο τραπέζι. Η αίσθηση του δεν θα έλεγα ότι είναι και η καλύτερη δυνατή που έχετε νιώσει, (χαρακτηριστικό ίσως και των περισσότερων χειριστηρίων αυτού του τύπου)! Η απουσία επίσης της αίσθησης του μικρο διακόπτη (που αργότερα) έγινε στάνταρ καθώς και η μη προνόηση για κάποιο εξωτερικό σταυρό κατεύθυνσης που θα παίζει το ρόλο του σταθερού σημείου αναφοράς, του δίνει μια μικρή ασάφεια στις κινήσεις γεγονός που μπορεί να σας βάλει σε μπελάδες όταν ζορίσουν τα πράγματα!
Μια ματιά στο εσωτερικό! Το σαυροειδές έλασμα δε θα πάθει εύκολα ζημιά! |
Η εσωτερική του κατασκευή κρίνεται ως τυπική του είδους με δεσπόζουσα θέση να έχει το χαρακτηριστικό σταυροειδές έλασμα που κλίνει το κύκλωμα σε (ευτυχώς) ισχυρότατες βίδες καθιστώντας τη διάταξη ανθεκτική στο βάθος του χρόνου! Καμία σχέση μα τα παλιά Atari και τα....αλουμινόχαρτα!!! O Υψηλός μοχλός σε συνδυασμό με το αρκετά κυρτό έλασμα δίνουν στην τσίτα αργή απόκριση και μακριές αποστάσεις που για να τις αντισταθμίσει ο παίκτης υποχρεούται να ασκήσει διπλάσια ταχύτητα και συνεπώς μεγαλύτερη δύναμη! Παρόλα αυτά κανένα πρόβλημα! Το Cheetah δεν καταλαβαίνει από σκληρή χρήση και θα σας υπηρετήσει φιλότιμα σε ότι του ζητήσετε! Το μήκος του καλωδίου είναι το τυπικό (οριακά μακρύτερο από αυτό του Atari) και καταλήγει στην καινοτομία της εταιρίας! Διπλό Καλώδιο - διπλό βύσμα!!!!! Ναι καλά διαβάσατε! Διπλό καλώδιο με διχρωμία παρακαλώ!
Το Cheetah 125+ με ανοικτό το καπό! Οι τέσσερις βεντούζες στήριξης είναι πολύ δυνατές και μπορεί (αν δεν προσέξετε) σηκώνοντας το χειριστήριο να σας μείνουν κολλημένες στο τραπέζι! |
Η μαύρη απόληξη απευθύνεται στους Atari προγόνους, απογόνους και επιγόνους, ενώ το ασορτί γκρι στους βασιλόφρονες νοσταλγούς της ανθρακί αυτοκρατορίας του +2Α!!!! Έτσι, όλοι έχουν αυτό που ονειρεύονταν! Το Cheetah 125+ είναι μια πολύ έξυπνη αγορά και θα ανταμείψει με τη φιλοτιμία του αυτόν που θα το προτιμήσει! Είναι ιδανικό για flight simulators και θα συνεργαστεί με τα περισσότερα actions παιχνίδια αν και δε θα δείξει τον καλύτερο του εαυτό στη γρήγορη δράση και τα σχεδιαστικά προγράμματα! Το χαρακτηριστικό όμως της Sinclair συμβατότητας και το μοντέρνο design του, τo κατατάσσει σαν μιας πρώτης τάξεως αγορά και επένδυση! Όσοι θέλετε κάτι εντυπωσιακό σε εμφάνιση στον Spectrum σας, προσέλθετε!
Τι μου θύμισες τώρα... Ο πρώτος μου micro. Τον είχα πάρει μεταχειρισμένο το 1988,απο γνωστο που είχε μεταπηδησει σε pc και τον ειχε παρατήσει, στην τιμη των 45000 δραχμών. Δεν ξέρω για ποτε τον φορτωσα στο ποδήλατο και έφτασα στο σπίτι. Όταν τον ξεπακέταρα το ΔΕΟΣ. Τον συνδέω στην TV πειραματίζομαι τις λειτουργίες του, διαβάζω το πραγματικά αψογο τομοειδές manual και εκστασιαζομαι. Το μονο που έλειπε ήταν τι αλλο: software. Τρεχω στο Micropolis στην Κόρινθο να αγοράσω οτι βρώ και μου γυαλίσει και φευγω απο εκει με το Double Dragon II. Για να μη πολυλογω συντομα ανακάλυψα τον κοσμο των πειρατών και κάθε μήνα ο Theo Develegas με προμήθευε με καμια δεκαριά κασσετες γεμάτες παιχνίδια. Ημουν τοσο δεμένος που μετάνιωσα όταν τον πουλησα σε συμμαθητη για να βάλω και επιπλεον χρήματα για να πάρω την εξισου μεγάλη μου αγάπη τον Atari 1040 STE.Επρεπε να κανω υπομονη να μάζευα λεφτά χωρίς να τον πουλήσω. Δεν πειραζει ομως, ας ειναι καλα το ebay.
ΑπάντησηΔιαγραφή